Cory Weeds (US) tiltle: What is There To Say? music: Jazz release date: november 19, 2021 label: Cellar Music promotion: Lydia Liebman Promotions info artist: Cory Weeds © Rootsville 2021

Cory Weeds, de saxofonist en creatieve en ondernemende kracht achter Cellar Music Group en haar imprints - Cellar Live, Cellar Music en Reel to Real Recordings - kondigt met trots de 19 november 2021 release aan van What Is There To Say, zijn 18e album als leider en eerst ondersteund door een strijkorkest. Hoewel Weeds de krantenkoppen en co-produceert, heeft hij saxofonist, pianist, componist, arrangeur en bonafide Canadese jazzheld Phil Dwyer aangeboord als de andere co-producer en feitelijke muziekregisseur van het project; naast het spelen van piano, heeft Dwyer hier alle arrangementen geschreven, inclusief die voor het begeleidende 13-koppige strijkorkest.

Met de hoeveelheid gedachte en gevoel die Weeds in zijn eigen composities stopt, is het geen verrassing dat ze een beroep deden op de gevoeligheden van Dwyer. Of het nu een deuntje is dat is geschreven voor een oude weldoener die altijd publieke erkenning had gemeden - "Waltz for Something Special" - of een ballad opgedragen aan zijn vrouw en haar stabiliserende gelijkmoedigheid - "Alana Marie" - Weeds communiceert altijd iets persoonlijks. O

ngeacht het onderwerp, de composities van Weeds komen nooit in een vacuüm voor; dat is hier duidelijk. Een goed voorbeeld is "Love is Wild", de laatste van de drie originelen van Weeds. Het is een nauwe muzikale neef van "Wild is Love", de standaard die oorspronkelijk voor Nat King Cole werd geschreven met orkestraties door Nelson Riddle. Weeds hoorde saxofonist Sam Taylor een versie van de laatste opnemen op zijn 2017 Cellar Live-release Along the Way. Kort daarna nam die muziek zijn intrek in de altijd draaiende geest van Weeds totdat het, nou ja, iets anders werd - een origineel, maar ook een opwelling van Riddle, een van de voorouders van jazz met strijkers. Toen dat zaad eenmaal wortel had geschoten, wist Weeds dat hij het moest voeden om het levensvatbaar te maken.

Bekende gezichten en ingebouwde chemie helpen de dingen ook minder gek te houden. Hoewel Weeds nog nooit met zo'n robuuste orkestbegeleiding heeft gespeeld, heeft hij de continuïteit hier behouden door zijn ritmesectie af te ronden met bassist John Lee en drummer Jesse Cahill. "Ik heb mijn mensen die ik graag gebruik als ik een rechtstreeks jazzoptreden doe", zegt Weeds. "En dat wilde ik hier niet voor veranderen." Als een saxofonist van Weeds’ statuur een album ‘met strijkers’ uitbrengt, is dat natuurlijk allesbehalve een gewoon jazzoptreden.

Daar kunnen we Charlie Parker allemaal voor bedanken. Zijn iconische Charlie Parker with Strings-albums gooiden de handschoen naar beneden en werden koperen ringen voor houtblazers. Interessant genoeg waren de opnames van Bird hier niet de primaire inspiratie van Weeds. Hoewel, zoals Weeds ontdekte, hun immense gestalte in de canon die opnames moeilijk maakt voor een saxofonist om te ontsnappen.